انسان آنگاه سخن میگوید که با اندیشه های خود در آشتی و آرام نباشد؛
و هرگاه دیگر نتواند در تنهایی دل خود بماند، در لب های خود زندگی میکند،
وصدا وسیلۀ انصراف خاطر و گذراندن وقت است.
نظرات شما عزیزان:
Sarina 
ساعت20:04---15 اسفند 1392
اما من دنیای فراتر از دنیای زبان برای بیان آنچه در تنهایی نمی گنجد می شناسم ...
تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:"جبران خلیل جبران", | 13:54 | نویسنده : زهرا اکبری |
.: Weblog Themes By Pichak :.
آمار
وب سایت: